دانشمندان با استفاده از شواهد زمینشناسی، فسیلها و هاگهای باستانی توانستهاند نقش حیاتی خزهها را در ایجاد شرایط لازم برای پیدایش زندگی بر روی زمین بازسازی کنند.
مطالعات نشان میدهد که بیش از ۴۰۰ میلیون سال پیش، خزههای ابتدایی با جذب کربن از هوا و ایجاد خاک سطحی، زمینه را برای رشد نخستین گیاهان آوندی فراهم کردند. طی حدود ۴۰ میلیون سال، میزان اکسیژن جو به سطحی رسید که امروزه آن را برای ادامه زندگی میشناسیم.
آغاز داستان؛ ۴۴۵ میلیون سال پیش
در دوره اردویسین، بیشتر خشکیهای زمین در حال شکلگیری و اتصال به یکدیگر بودند و قاره عظیمی به نام پانگهآ در نیمکره جنوبی شکل میگرفت. در آن زمان بیشتر حیات بر روی زمین در دریاها متمرکز بود. خشکیها تنها پوشیده از لایههای نازک میکروبی بودند و خبری از گیاهان پیشرفته نبود.

خزهها؛ اولین گیاهان زمینی
خزهها و بریوفیتها نخستین گیاهانی بودند که توانستند بر روی خشکی رشد کنند. آنها با استفاده از فتوسنتز، سطح اکسیژن جو را که تنها یکچهارم سطح امروزی بود، بهمرور افزایش دادند.
- تشکیل خاک سطحی برای گیاهان آوندی بعدی
- کاهش غلظت دیاکسیدکربن و افت دمای جهانی
- آغاز نخستین یخبندانها بر اثر تغییرات جوی
این تحولات مسیر تکامل گیاهان پیشرفتهتر مانند سرخسها و دماسبیها را در دوره دونین هموار ساخت.

پیامدهای زیستی؛ از دریا به خشکی
با شکلگیری فرشهای وسیع خزهای بر سطح قارهها، منابع غذایی جدیدی ایجاد شد. جانوران نخستین بار توانستند خشکی را برای جستوجوی غذا ترک کنند. این تحول، نقطه عطفی در تکامل حیات بر روی زمین به شمار میرود.

خزهها و تغییرات اقلیمی
خزهها نهتنها سطح اکسیژن جو را افزایش دادند، بلکه با تثبیت کربن و ایجاد خاک، چرخههای طبیعی زمین را تغییر دادند. پژوهشها نشان میدهد که بدون تکامل خزهها، شرایط لازم برای پیدایش حیات پیچیده بر روی خشکی فراهم نمیشد.

نتیجهگیری
آنچه امروز بهعنوان مناظر سبز خزهای در جنگلها و کوهستانها میبینیم، یادگاری از گذشتهای است که در آن خزههای ساده، زیربنای حیات زمینی را ساختند. بدون تکامل این گیاهان کوچک و فروتن، نه انسانها و نه سایر موجودات پیچیده زمینی هرگز فرصتی برای تکامل پیدا نمیکردند.
📌 خزهها نمونهای شگفتانگیز از قدرت گیاهان در تغییر اکوسیستم زمین هستند. مطالعه آنها نهتنها گذشته سیاره ما را آشکار میکند، بلکه میتواند کلید درک تغییرات اقلیمی امروز نیز باشد.

 
	 
															


